Tuesday, December 4, 2012

हाईकु


पूर्वी बतास
अनौठो अनुभुती
के छ जिन्दगी ?

"गुराँस फुल्दा
ओलिएको छ मन
परदेशमा !!

"चैतको हुरी
सुकाउदै छ तन
सुक्दैन आँखा !"

"रंग पोतेर
मनभित्रको टाटो
मेटीदैन है ..!"

"निलो आकाश
शितल छ बताश
कस्तो सन्त्रास ?"

बादल बर्स्यो
बग्यो पहाड तराई
रुझेंन मन  ।

क्षितीज छुन
हौसला रोप्नु पर्छ
शुभकामना !

मन्द बतास
उडाई लान्छ सपना
अँध्यारो बस्ती !!

आउँछ रात
नाईल नदी जस्तै
बिहान बोकी !!

रंगीन फुल
सुबासित आँगन
दशैको बेला   !

चिसो बिहान
दिन  न्यानो रविले
दशैँ आएछ !

रसिलो आँखा
नियाल्छ खालीपन
सम्झदै घर !

चाड बाडमा
नाईल नदी झैँ
यी रात दिन  !

झस्किदो  उस्तै
ससानो आहटमा
आमाको मन  !

बाँचा खाली गो
यो पाली नि यस्तै भो
नरुनु आमा  !

बतास संगै
आशिष पठाउनु
दशैँ को आमा !

समुन्द्र पारी
निस्सासिदै खुल्छन
सुस्केराहरु  !


Monday, December 3, 2012

ख्वाहिशें पालें है दिलमें इक मौका मिले (कविता )


ख्वाहिशें पालें है दिलमें
इक मौका मिले
तुझसे मिलने कि
उस पलोंमे
तुम मेरे
दोनों हाथ पकड़ कर
अपने चेहरे पे रखो
बस
उसी वक़्त
मै चुरा लुंगी

Friday, November 30, 2012

तस्बिर लिएर नज़रमा उसैको


तस्बिर लिएर नजरमा उसैको
भेट्टीनु छ अर्थ शहरमा उसैको  ।

पाउनु छुट्नुको  हिसाब नरहोस
जिउनु गजब  रहरमा उसैको ।

Wednesday, October 31, 2012

म भूलको बाटोमा छैन


म भूलको बाटोमा छैन
हो जिन्दगी पाटोमा छैन !

ठेस लाग्छ  पुरानै घाउ
दुखाई  खै  खाटोमा छैन  !

Tuesday, October 9, 2012

प्रेममा यो ज्यान भिकारी सधै


प्रेममा  यो ज्यान भिकारी सधै
समर्पणकै गर्छ तयारी सधै   !

ए दिल बिस्तारै धड्किन सिक
मुटु कमजोरीको बिमारी सधै  !

Wednesday, September 19, 2012

आँखों मे कहानी थी (हिन्दी )


आँखों मे कहानी थी
रूह को सुनानी थी !!

खुला था आसमान
दिल ये बेमानी थी !!

Sunday, September 16, 2012

हकदार हम नही थे !! (हिन्दी )


गुलाब थे काँटो के साथ भवरें भी कम नही थे
खुशीयाँ मिली भी जिसके हकदार हम नही थे !!

मेहरबान हुआ खुदा ,दी मौका -ए -दिदार
नज़रे ढुढती रही महफीलमे तुम नही थे !!

नयाँ सालमा


"हरेक मनमा सदभावको बिउँ छर्न सकियोस नयाँ सालमा
घर घरमा एक अलौकिक दियो बाल्न सकियोस नयाँ सालमा
यस्तो गर्न सकियोस,कुनै भेदभाव नरहोस तिमी र हामीमा
हर दिन सुनौलो पारी इतिहास कोर्न सकियोस नयाँ सालमा ....!!

निर्मला खड्का

आमा र घर


"चाडको दिन आज सम्झदै छु आमा र घर
अझै कति बस्नु छ विदेश, घरबाट पर
दिन्छु चुनौती तिमीलाई कोशिश गर दैब
छुट्टायौ तन, सक्दैनौ छुट्टाउन आत्मा तर ।

निर्मला खड्का

शहर भरि खोजेर आँए


"दिनमा शहर भरि खोजेर आँए
मनमा रहर भरि खोजेर आँए ।।"
लुक्यौ बादलमा औंशीको जुन सरि
रातमा सगर भरि खोजेर आँए ।

निर्मला खड्का

हेर सरकारको बोली बिक्दै छ


हेर सरकारको बोली बिक्दै छ
कठै मजदुरको भोली बिक्दै छ ।

सक्छौ जाऊ उठाउ लिलामी हाट
सस्तैमा गरीबीको चोली बिक्दै छ ।

कितने मोड लेती है


"जिन्दगी भी नजाने कितने मोड लेती है
हर नई मोड पे इक अजीब सवाल देती है
ढुढते रहते है हम जवाब पल पल यहाँ
मिल भी जाए जबाब तो सवाल बदल देती है !!

निर्मला खड्का

धागो बन्छु म


सबैलाइ एउटै मालामा गाँस्न सक्ने धागो बन्छु म
फुलाउन रंगीन फुलहरु बलियो हाँगो बन्छु म
दिन्न अब पाईलै पिच्छे कुल्चिन स्वाभिमान यहाँ
रोक्न आउने जो कोहिलाइ डढाउने आगो बन्छु म

निर्मला खड्का

लक्ष चुपचाप छ


लक्ष चुपचाप छ, अनेकौ घुम्ती मेरा मोडीदा यहाँ
आँखा सुनसान छ,साथहरु पलमै छोडीदा यहाँ
मरी सकेको छैन भावना,भोगाई अनगिन्ती छन
तन ठीकठाक छ,मन टुक्रा टुक्रा भै फोडीदा यहाँ

निर्मला खड्का

सकेनौ है चिन्न अझै


सकेनौ है चिन्न अझै को आफ्नो को हुन पराइ यहाँ ?
बाँडीदै छ नदि नाला लौ फाट्यो पहाड तराई यहाँ
फैलाउदै अन्धकार कहाँ बाट आयो कालो बादल
एकै जात धर्म हाम्रो किन फेरी यस्तो लडाई यहाँ ?

निर्मला खड्का

कयौं युद्ध एक्लै लड्नु छ


"कयौं युद्ध एक्लै लड्नु छ बाँकि यहाँ अझै
कति उकाली एक्लै चड्नु छ बाँकि यहाँ अझै
थाकिसके जस्तो लाग्छ जीवन तर थाहा छैन
कति घुम्ती एक्लै मोडिनु छ बाँकि यहाँ अझै .."

निर्मला खड्का

दिलको जलाने लगी


"ढलती हुइ शाम ए शमा मेरे दिलको जलाने लगी
उसकी यादों की हवा दिलकी आगको भड्कने लगी
दिलको जलते देखकर मेरी आँखों से रहा ना गया
दोनो आँखें मिलकर उस दिलमे लागि आगको बुझाने लगी"

निर्मला खड्का

विचारलाइ मान्न सिकौ नारी


"सत्य असत्य छुट्टाएर विचारलाइ मान्न सिकौ नारी
शिर उठाएर स्वाभिमानलाई ठाडो राख्न सिकौ नारी
हक,अधिकार खोज्न र माग्न भन्दा दिनु पर्छ पैला
एक अर्काको भावनालाइ नै सम्मान गर्न सिकौ नारी ।"

निर्मला खड्का

म त तिम्रो शहर छोडी


"म त तिम्रो शहर छोडी गएको मान्छे
तिमीले नै चाहेर टाढा भएको मान्छे
माग्छु तिम्रा आँशु उपहार भो मलाई
म त् तिम्रो हरेक बात सहेको मान्छे .."

निर्मला खड्का 

हर पल जिन्दगीले


"हर पल जिन्दगीले केहि सिकाएर गयो
हाँस्दा हाँस्दै धेरै पटक रुवाएर गयो
केहि खुशी मेरो हिसाबमा बाँकि छ कि सोधे ?
एक मुठ्ठी सास थ्यो उधारो लगाएर गयो !!"

निर्मला खड्का 

उदास देख्छु आज


"किन किन क्षितिज उदास देख्छु आज
उस्तै उराठ उराठ बतास देख्छु आज
मेरो मन जलेको खबर कसले दियो
वर्षन तयार निलो आकाश देख्छु आज !!"

निर्मला खड्का

खलबल भएको छ रे


"सुन्छु देशमा फेरी खलबल भएको छ रे
गाउँ शहरमा फेरी हलचल भएको छ रे
लाग्दै थियो अब त नयाँ सरकार होला
उही दोहराउने छलफल भएको छ रे "

निर्मला खड्का

कुहिरो भित्र लुकेको छ शहर


धुम्म त्यहाँ कुहिरो भित्र लुकेको छ शहर
कति नुनिलो पसिनाले रुझेको छ शहर

कयौं सपना फुल्छन झर्छन कति नफक्री
आशा र आँशुको तालमा डुबेको छ शहर

लगाव अनौठो


भेटिनु छुटिनु नियती लगाव अनौठो
एकैपलको प्रेमिल त्यो प्रभाव अनौठो !!

चाहन्छु तिम्रो खुशी भन्दै चुम्दा यी अधर
मदहोस आँखामा बिन्ती दबाब अनौठो !!

Thursday, June 7, 2012

मिलि बन्छन् गीतहरू


कहीँ आशु कहीँ हाँसो मिलि बन्छन् गीतहरू
उर्लिएर भावना ती बनि दिन्छन शीतहरू


जून आउँछ हर रात कथा बोकि विहानीको
चिरिन्छ यो छाती देख्दा आउने जाने रीतहरू

के बारुँ म यहाँ



Tuesday, 8 May 2012

खुल्ला छ अनन्त के बारुँ म यहाँ
मागेर जीवन के टारुँ म यहाँ ।


बाजीमा लाग्यो तन र मन दुबै
जितेर कस्लाई के हारुँ म यहाँ ।

Thursday, May 24, 2012

आँखा



महासागर जस्तै
शान्त देखिन्छन
ती गहिरा नयनहरु
निशब्द लोभ्याउछ्न मलाई
कुनै रोचक
किताब को शिर्षकले झैँ
हतारिन्छु पढ्न ती आँखाहरु
एकहोरो भै हेर्छु
एक आपसमा
गुटमुटीएका विचारहरू

Wednesday, May 23, 2012

कति उठायौ,बास गन्दै छु


कति उठायौ,बास गन्दै छु
छन जिवितै ,लाश गन्दै छु ।

गाउँ शहर  देशै लुट्दै छन्
तिनै पालेका,दास गन्दै छु । 

रात ढल्दै छ चुपचाप यहाँ


रात ढल्दै छ चुपचाप यहाँ
दियो बल्दै छ चुपचाप यहाँ ।

कति सहनु ,समयको मार

तन गल्दै छ  चुपचाप यहाँ  ।

यहाँलाइ के के जानकारी छ ?


भन्नुस  हजुर यहाँलाइ के के  जानकारी छ ?
घरमा  हाम्रो बोली बचन  सबै  सरकारी छ  l

पानी र माटोका धनी स्वाभिमानी कृषक  हामी
अरु  त  अरु  सबै  भन्दा महँगो  तरकारी छ l

मृत्यु एक यथार्थ





मृत्यु
तिम्रो रहस्मय आगमनको खबरले
तिमीलाई महसुस गर्ने मेरो चाह उछालियो
तिम्रो पदचापको सरसराहट अनि
तिम्रो सुरिलो स्वरमा मृत्यु धुन सुन्न
म र मेरा कानहरु चनाखो भै
प्रतीक्षा मा थियौ
तिमि आयौ, बिस्तारै बिस्तारै
मेरो नजिक, धेरै नजिकै
आएर शायद मलाई छोएर
मेरो मन मस्तिष्क हुदै गयौ, उनि छेउ
उनको तनमा तिम्रो मधुर स्पर्श
अति सुलभ र सौम्य नै हुनु पर्छ
त्यसैले त 

युद्धको थ्यो त्यो बिहानी हेर


युद्धको थ्यो त्यो बिहानी हेर
आलै छ  घाउँ निशानी हेर ।

जलेकै थिए , गाउँ र  बस्ती
भेट्टिन्न आज खरानी हेर ।

मारिए आफ्नै,आफ्नैले मारे
जीवन्त बन्यो,कहानी  हेर ।

Monday, May 14, 2012

त्यो पापी

निर्मला खड्का 


मेरो घरको गली वरिपरी एउटी पागल केटी हिड्ने गर्छे । कहिले उसको हातमा प्लास्टिकका झोला हुन्छन भने कहिले बोराहरू । त्यहि बोरा थैला थैली बोकेर दिनहुँ भुइँमा के के खोजे जस्तो गर्दै केहि टिपेर आफुले बोकेको थैलोहरुमा राख्दै हिड्छे । भर्खरै यौनास्थामा पाइला टेकेकी छ ।झट्ट हेर्दा उमेर बाइस चौबिस कि जस्ती देखिन्छे । कालो लामो कपाल जिंगरिङ्ग फैलिएर लट्टीएको हुन्छ सधै जसो । शरीरका लुगाफाटा उस्तै अस्त व्यस्त हुन्छन । प्राय: फाटेका पनि हुन्छन र उसको शरीरलाई नंगयाएको हुन्छ कति ठाउँमा । केहि उत्ताउला केटाहरु ढुंगा हानेर जिस्काउन पनि पछी पर्दैनन् । ऊ सधै जसो शान्त हुन्छे । कसैलाई हान्ने बिगार्ने गर्दिन । कसैले बोलायो भने एकोहोरो हेर्ने गर्छे ्र कहिले काही मुसुक्क हाँसी पनि दिन्छे । समाजसेवामा लागेका महिलाहरुले समय मिलाएर उसलाई न्वाइधोई गरि कपाल कोरेर लुगा फेरी दिने गर्छन । त्यति बेला उसको रुप पुर्णिमाको जुन जस्तै धप्पक बलेको हुन्छ तर भोलि पल्ट उसको उस्तै हाल भएको देख्छु ।निक्कै राम्री छ ऊ । गोरी हिस्सी परेकी.सिंगारिएर हिड्ने हो भने कुनै चलचित्रकी नायीका भन्दा कम हुने थिइन् । ऊ बौलाही नभएर कुनै सद्धे केटी हुदी हो त कति केटा उसको हात माग्न उसको आमा बाबुको अघि पुग्थे होला । दिनहुँ उनको घरको फेरो लगाउथे होला ।

Saturday, May 12, 2012

सिमा, मेरी साथीसँगै अतित सम्झदा

निर्मला खड्का
एक्काइसौँ शताब्दीको पहिचान, सूचना र प्रविधिले ल्याएको अभियान कम्यूटर र इन्टरनेटको जमानाले टाढा कतै हराएकि साथीभाइहरू पाउन सजिलो भएको छ । यतिवेला सँसारभरि नै चर्चामा रहेको फेसबुक सञ्जाल विना म पनि टाढिएर रहन सकिन । र त हिजो आज मलाई फेसबुकको भित्तो चियाउदै हिड्ने लत लागेको छ आज फेरि फेसबुकको भित्तोहरु चियाउने क्रममा "सौरभ गुरुङ" को भित्तोमा पुगे जसले मलाई आज भन्दा बिसबाइस वर्ष हिले छोडेर आएको मेरो अतीतलाई फेरि झकझकायोसौरभ गुरुङ मेरो साथीको छोरा, उनि आज एक्काइसौ वर्षमा पाइला टेकिसकेका छनसौरभकी आमा सिमा अनि म सानै देखि स्कुल मा संगै पढ्दै यस यल सी सम्म संगै थियौहामी संग संगै हास्दै, खेल्दै आफ्ना जीवनका सपनाहरु बुन्ने गर्थेयौ,कसरि ती सुनौला सपनाहरुलाई यथार्थको रुप दिने भनि एक आपसमा सल्लाह गर्थयौजिन्दगी चलाउनुको पाटोहरूमा मनभरि अनेकथरिका तानावाना बुन्दै अगाडि बढ्दै थियौँ । सबै साथीहरुको आ-आफ्नै भबिष्यको सपना थियोकोहि के भन्थे भने कोहि के? तर म सिमा र अरु दुई साथीहरु मिलेर स्टाफ नर्स बन्ने सपना बुनेका थियौ । तिनै सपनाहरूमा रूमल्लिँदै एसएलसी सम्मको परक्षा पनि दियौँ । परीक्षा दिएर परक्षाफलको प्रतिक्षा गर्नु कति अधैर्य हुनछ सायदै भनिरहनु पर्दैन ।

Thursday, May 10, 2012

चाल सोच्यौ की के हो ?(१)


निर्मला खड्का 


जिन्दगी नै तिमीले चालेको चाल सोच्यौ की के हो ?
कपटीको मनले बुनेको जाल सोच्यौ की के हो ?

आफैसंग हारेर जितेको संसार भन्दैछौ अझै
माया पनि जुवामा जितेको माल सोच्यौ की के हो ?

Wednesday, May 9, 2012

म भाग्छु र भाग्दै छु

निर्मला खड्का 



म भाग्छु र भाग्दै छु
किनकि
भोकाएका चिलहरुले
खोल्सा तिर फालिएका मृत लाश हेर्दै
एक अर्कालाई झम्टे झैँ
आफ्नैको जिउदो लाश लिएर
दन्दनी दन्केको आगोको मुस्लो वरिपरी उफ्रिने
तिनै रक्तपिपाशुहरुको नाङ्गो नाच
म हेर्न सक्दिन ।

Tuesday, May 8, 2012

लघु कथा : सहयोग

- निर्मला खड्का 

 


 टेलिभिजनमा  समाचार आइ रहेको थियो  " आज बिहानै हिम पैह्रो संगै सेती नदीमा आएको बाढीले सेती नदीको किनारमा बसेको सारा बस्ती बगाएर लागेको छ    भर्खरैको ताजा समाचार अनुसार सात जनाको मृत शव फेला परेको छ भने कयौं मानिसहरु अझै लापता छन । उनीहरुको खोजी कार्यमा  नेपाल प्रहरी र सेनाका जवानहरु तदारुकताका साथ लागी रहेको जानकारीमा आएको छ " । बडो ध्यान पुर्वक समचार सुनी रहेको रामे जुरुक्क उठ्छ बसेको ठाउँबाट । भित्तामा टाँगी रहेको टिशर्ट र पाइन्ट लगाउछ । हतार हतार बाहिर निस्कन्छ । एउटा छापाखाना अगाडी गएर टक्क अडिन्छ र माथि झुण्डी रहेको बोर्डमा  हेर्छ " शीतल  छापाखाना "। खुसुक्क भित्र पस्छ 

शेरहरु

निर्मला खड्का

ना पुछो दिलमे उसके लिए क्या क्या सौगात रखते है
वक्त आए तो उसको उसी से चुराने की औकात रखते है ।

*******************************************

जलाकर आए हैं हम दिल अपना
खुदा उसी से रोशन करें राहें तेरी    !

***************************
क्यु ना हम कुछ अजब सी बात करें
जो हमे भुल चुके है उन्हे ही याद करें   !!

*****************************
वो सोया था  बेखबर ख्वाबों को आगोश मे लिए
हम देखते रहे निद में उसके खलल ना पडे   !!!

********************************
गुमसुम आखें जब युही नम हो जाएँ
वो तेरी याद आने का सबब होता है    !!

************************************